Normandië

Bonjour tout le monde!

Op woensdag, 24 oktober begon onze drie daagse studiereis naar Normandië. We hebben een heel schema gekregen met wat we zullen bezoeken, en hier volgt een klein overzichtje...
Bienvenue en Normandie!!

DAG 1

Om 8 u stond iedereen - nog moe weliswaar - aan de Katelijneparking, klaar voor vertrek. De route leidt ons via Duinkerke, een stukje van het Frans-Vlaanderen. Er is geen tijd om er een stop te maken, maar Regina en Benoit nemen uitgebreid de tijd op de bus om iets over Duinkerke (ofwel Dunquerqe) te vertellen. Duikerke ligt in de regio van Nord-Pas-de-Calais, aan de grens van België. Duinkerke is ook de hoofdstad van de Franse Westhoek. De gemeente Duinkerke is verdeeld in zes wijken (quartiers). Vier daarvan zijn voormalige zelfstandige gemeenten die in de loop der tijd door de stad zijn opgeslokt. De wijken hebben elk een eigen wijkhuis (mairie) waarin diverse gemeentelijke diensten zijn te vinden. Daarnaast heeft elke wijk een speciale wethouder in het stadsbestuur.


Onze eerste stop was Cap Griz Nez (in het departement Nauw van Calais). Naast het feit dat het er zeer koud was, hebben Loredane en Katrien ons met al hun enthousiasme wat meer verteld over die prachtig stukje natuur. De Nez in de naam Cap Griz Nez staat voor het voortuitstekend stuk land in zee. Dit stukje land heeft ook een grote geschiedenis achter de rug. In 1805 heeft Napoleon er een semafoor plaatsen, die de eerste moest zijn van een nieuwe lijn die Frankrijk zou verbinden met Engeland, die Napoleon vlug wou veroveren. Ook Hitler is op Gap Criz Nez geweest in 1940, om de wacht te houden nadat zijn leger West-Europa had veroverd.




Na een kleine rookpause was het tijd om weer de bus in te stappen. Via Boulogne-sur-Mer en Le Tourquet-Paris-Plage reden we naar Le Crotoy. Op de bus wist Miryoku ons iets meer te vertellen over Boulogne-sur-Mer, waar we jammergenoeg niet gestopt hebben.

Onze volgende stop, Le Crotoy is een klein, prachtig dorpje, die in het arrondissement Abbeville gelegen is. Benoit heeft ons er veel over bijgeleerd. Je hebt er de mogelijkheid om samen met een gids, aan wadlopen te doen. Dit bestaat eruit dat de zee wegtrekt en je zo een paar eilandjes kunt bereiken, wel niet zonder risico.

Ook Jeanne D'arc heeft hier eventjes in gevangenschap verbleven, voor haar dood. In le Crotoy hebben we een ook middagmaal genomen. De mosseltjes zijn hier wel aan te raden! Na een lekker dessert was het weer tijd om de reis voort te zetten.

Via de Tréport, Dieppe en Fécamp zijn we naar Etretat gereden, wat ik voorbereid had. De prachtige kliffen zijn het hoogtepunt van dit dorpje. Er is zelf een klif die een boog bevat, die als een olifantenslurf het water in duikt. Ook naast de klif heb je l'Anguile, wat de naald wilt zeggen. Dit is een rots, in de vorm van een naald, die voor de klif gelegen is. Aan de kust vind je veel impresionisten, ook de dag van vandaag nog. Vroeger is Monet er geweest, om de kliffen te schilderen. De impresionisten hielden van de weerspiegeling van de zon op de zee. Ook het dorpje is mooi om eens gezien te hebben.

Na étretat was het tijd om naar Honfleur te vertrekken, waar we in Etap hotel zouden verblijven. Na ons geïnstalleerd te hebben, en enkele minuutjes gerust te hebben, was het tijd voor een rondleiding in het prachtige Honfleur. Dit was - volgens mijn mening - het mooiste stadje in Normandië. David heeft er ons een zeer goede rondleiding gegeven, en hij heeft ons ook alles wat belangrijk was getoond. Ook Sati heeft er verbleven, nl. in het huis van Sati. Sati was een goede componist, die al zijn emoties in zijn werk stak. Na de rondleiding hebben we een pizzeriatje bezocht, watj ons zeer goed bevallen is. Daarna was het tijd voor ons in bedje te kruipen, zodat we de volgende dag weer fris zouden zijn!

DAG 2

Na een welverdiende nachtrust en een stevig ontbijt, was het weer tijd om de bus in de stappen richting Arromanches. Via Trouville sur mer - Deauville - Cabourg en Quistreham zij we daar naar toe gereden. In Arromanches was in 1944, na de landing van Normandië werden op twee plaatsen grote, tijdelijke havens (Mulberryhavens) aangelegd. Dit was nodig om na de invasie de geallieerde groepen te kunnen blijven bevoorraden en groot materiaal aan land te kunnen brengen. Hoe werd die haven nu gemaakt? Wel, er werd gebruik gemaakt van caissons, grote betonnen blokken, die dienden als golfbrekers. Deze golfbreker werd versterkt door het bewust laten zinken van schepen bij de caissons.

In Arromanches-les-Bains is een museum gevestigd - die we ook bezocht hebben - dat door middel van maquettes en films een goed beeld geeft van deze tijdelijke haven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een deel van de caissons zijn nog altijd voor de kust blijven liggen.

Bezoek Doornik

Hey iedereen!


Op 11 oktober hebben we onze eerste oefening op busbegeleiding gehad. Dit was een dagje Doornik. Wij hebben er de opdracht gekregen om foto's van onszelf voor een bezienswaardigheid te trekken. Ook moesten we een paar lijntjes schrijven over hoe we het gebouw vonden. Hier is het resultaat!

1. Het Belfort

Het Belfort vond ik maar een eenzaam gebouw. Het stond in het midden tussen 2 straten, en het is niet zo groot. Wel is het mooi dat het een panorama voor de hele stad is. De torenspits op het einde van het gebouw, is ook wel zeer mooi om te zien!

2. De Lakenhalle

De Lakenhalle is een zeer mooi gebouw! Het ligt in het centrum van Doornik, en het is mooi versierd met verschillende vlaggen. Ook de stijl van het gebouw is best aantrekkelijk en origineel. Het is een mix van verschillende stijlen, zoals romaans, barok, ... Ook als je in het gebouw staat, wordt je overvallen door een prachtige zaal!

3. Het museum voor tapijtweefkunst en textielkunst

Het museum heeft ook een mooi, wit uitzicht. Het is een oud herenhuis, met een neo-klassieke stijl. We zijn niet in het gebouw binnen geweest, maar naar het schijnt zijn er een paar prachtige werken te bewonderen. Er zijn niet alleen tentoonstellingsruimtes, maar ook echte werkplaatsen waar de werkers de tapijten herstellen.


4 . Standbeeld van Christine Delalaing




















In het midden van de markt staat het standbeeld van Christine Delalaing. Het is een mooi standbeeld, en het staat mooi op de markt. Ook vind ik het mooi dat er in goude letters op de voet in beton is geschreven.

5. De onze-Lieve-Vrouw Kathedraal



















Dit vond ik één van de mooiste bezienswaardigheden in Doornik. Het heeft een Romaans stijl, waar ik toch wel het meeste van hou. De kerk is groot, en heeft je toch wel een overdondigend gevoel. Binnen in de kerk zijn we niet geweest, maar in veel teksten staat het toch wel beschreven als een echte aanrader!

Zo, dit was het!
Tot de volgende!!

Survival

Hey iedereen,


Woensdag 12 september was het eindelijk zover, de driedaagse survival naar Bohan kon eindelijk van start gaan. De bedoeling van de survival was dat we met elkaar konden kennismaken, en elkaars positieve en negatieve punten konden leren kennen. De eerste avond werd al direct bezegeld met een grote wandeling, rugzak inbegrepen. Dat was al een eerste punt waarop we elkaar wel konden gebruiken. Een zware tocht kon je het wel noemen, en in zo'n situaties heb je steun nodig van je medeleerlingen. In die tocht werden ook de vaardigheden van mensen - die je nog niet wist dat ze hadden - ontdekt. De een is een geboren leider, de ander is beter in mensen aan te moedigen, ... 's Avonds aan het kampvuur werden de verhalen van de beide groepen dan uitgewisseld, en werd de groep weer één. Dag 2 kregen we een parcours voorgeschoteld, waarin samenwerking van crusiaal belang was. Het waren leuke opdrachten, en vooral heel origineel. Iedereen was enthousiast en plezier was het woord van de dag! Rond de avond, na een fris pintje - of voor sommigen een cola - was het weer tijd om terug naar het kamp te keren, te voet. Ook hier werd de samenwerking weer duidelijk zichtbaar, daar Nicolas een kramp in zijn voet kreeg, en niet meer verder kon. De hele groep heeft samen met hem gewacht, tot iemand hem kon komen oppikken. De verdere toch is heel goed verlopen, en met veel lachen en zingen zijn we dan in het kamp toegekomen, waar we van een welverdiende maaltijd konden smullen. Als ik dan 's avonds in mijn tentje lag, en ik naar de stilte van de nacht aan het luisteren was, besefte ik toch dat je niet veel nodig hebt om gelukkig te zijn. Enkele vrienden om je heen, die je telkens weer aanmoedigen, steunen, en warmte geven.. Meer heb je niet nodig in het leven.
De laatste dag stond er nog een activiteit op het programma, en dat bestond uit een brug bouwen over een oever naar de andere kant. Deze activiteit kon wat beter uitgevoerd worden, maar iedereen had wat last van vermoeidheid. Toch werd de opdracht tot een goed einde gebracht. Daarna werden we ook beloond met een lekkere lasagne. Na een kort dutje in het zonnetje was het dan ook tijd om terug naar huis te keren. Na een korte samenvatting van Geert, waarin we elkaar's positieve en negatieve punten konden bespreken, trokken we onze rugzakken weer aan en vertrokken we richting trein, om zo rap mogelijk weer in het vertrouwde Brugge te staan. De survival was een goede ervaring om jezelf, en vooral de anderen te leren kennen. Ik heb ervan genoten...







Voor meer informatie over de streek Bohan sur Semois: http://www.bohan.be/
Meer informatie over cap Bohan (ons kamp): http://www.capbohan.be/

Welkom

Hallo iedereen,

Mijn naam is Alicia Theeuws en ik ben een leerling van 7 Toerisme op het Sint-Jozefsinstituut te Brugge. Ik ben 18 jaar en woon in knokke. Mijn hobby's zijn paardrijden en uitgaan met vrienden. Vorig jaar heb ik handel gevolgd, ook in het Sint-Jozefsinstituut.
De reden waarom ik toerisme volg is omdat ik iets van de wereld wil bijleren en ook omdat ik graag reis.

Tot de volgende ;)

Alicia